Koszykarki z "5" zdobyły 1 miejsce podczas miejskich zawodów w koszykówce 3x3 rozgrywanych w ramach Igrzysk Dzieci.
Skład drużyny: Małgorzata Majewska, Karolina Legin, Arwena Sobaś, Inga Gut, Oliwia Musiał.

Pierwsze zawody i od razu sukces!!!

W miejskich sztafetowych biegach przełajowych I miejsce zdobyli chłopcy z klas 7 i 8 w skladzie: Bartosz Zalecki, Wojciech Gałązka, Marcin Płaczek, Sergiusz Bohosiewicz, Wojciech Tobiasz, Oskar Bochenek.

Miejsce III zdobyli młodsi uczniowie z klas 6 i 5 w skladzie: Tomasz Padula, Tymoteusz Przybyłowicz,Adrian Wójcik, Patryk Mikulski, Iwo Szeliga, Krzysztof Tomasik,

Zawody powiatowe odbędą się już w piątek 30.09 na stadionie MOSiR Bochnia.

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 5 W BOCHNI ŚWIĘTUJE 60-URODZINY. GALERIA ZDJĘĆ W LINKACH:

Bocheńska „Piątka” jak…Mick Jagger! 

Co ich łączy? 60 lat aktywności. W przypadku sławnego rockmana kariera na estradzie, jeśli chodzi o Szkołę Podstawową nr 5 im. Jana Matejki, 60 lat na edukacyjnej „scenie” Bochni. 
Obie „indywidualności” działają od roku 1962. Roku, w którym debiutowała, między innymi, komiksowa seria o Spider-Manie, zmarła Marilyn Monroe, a w ówczesnej Polsce, w odmiennym niż dziś ustroju, zdecydowano o powstaniu rafinerii w Płocku, dzisiejszego Orlenu… 

Właśnie wtedy we wznoszonym od trzech lat na miejscu wojskowych koszar budynku, zawitali pierwsi uczniowie. Dzisiaj grono absolwentów liczy już ponad 7000 osób, a  tworzą je trzy pokolenia niejednej bocheńskiej rodziny.
24 września w uroczystym pochodzie z kościoła świętego Pawła na miejsce jubileuszu, do odnowionej SP 5 przybyli, wśród znamienitych gości także pierwsi absolwenci, w tym Krzysztof Sroka, absolwent Anno Domini 1970, czy Jan Balicki, absolwent z 1971 roku. Diamentowy jubileusz świętowano przez dwa dni. Uroczyste spotkanie zdominowały spontaniczne przemowy absolwentów, w tym Bogdana Kosturkiewicza, absolwenta z roku 1976. Akademia przypomniała burzliwe losy szkoły, od czasów słusznie minionych, ze słusznie minionym patronem w tle, aż po  „Żywy obraz” tworzony przez obecnych na akademii – przekrój dostojnych gości, władz, absolwentów, uczniów, pracowników i przyjaciół „Piątki”. Zamknięty on  zostanie w Kapsule Czasu, której otwarcie nastąpi być może na 80-lecie SP 5.
Dzień drugi to tradycyjny piknik z plenerowymi szachami, przejażdżkami dorożką, prezentacją Policji, przeciąganiem liny, czy wyższymi od budynku szkoły - dmuchanymi zjeżdżalniami. Stoiska kosmetyczne, zdrowotne i gastronomiczne, a także scena, zgromadziły gości, w tym umówionych na „spotkanie po latach” absolwentów z roku 1989! Na scenie wspaniale wystąpili uczniowie od klasy 0 po klasę 7 oraz świeżo upieczone absolwentki Kinga Słoniowska i Julia Ponikau z towarzyszeniem Fundacji Wspierania Kultury – „Młode Talenty”, którą współtworzą.
Tak zakończył się diamentowy jubileusz naszej „ Piąteczki” - „Aktywnej Sześćdziesięciolatki” – SP 5 im. Jana Matejki w Bochni.
    
                                                                                                            
                                                                   Anna Staniszewska
                                                    Marzena Grotkowska-Wełna
 

Kto z nas nie pamięta, jak uczył się w dzieciństwie zabawnych rymowanek?

Jednym z pomysłów, jaki realizujemy w naszej placówce, w świetlicy szkolnej, w roku szkolnym 2022/2023, jest innowacja pedagogiczna pod hasłem: „Rymujemy i zapamiętujemy”.

Założeniem naszym jest zwiększenie motywacji dzieci do uczenia się, poznawania otaczającego ich świata. Nauka krótkich i zabawnych rymowanych wierszyków to znakomita okazja do trenowania pamięci i koncentracji. Rymowanki zapewniają dzieciom nie tylko rozrywkę, ale także wspomagają rozwój wyobraźni i wzbogacają słownictwo. Jest to również świetny sposób na połączenie nauki z zabawą. Realizując innowację nauczyciele będą raz w tygodniu, zapoznawać dzieci z minimum jednym wierszykiem, zgodnym z aktualnie realizowanymi przez grupę tematami tygodnia. Poprzez kilkukrotne powtarzanie i umieszczenie wydrukowanego wiersza w widocznym dla dzieci miejscu, grupa utrwali przekazywane w ten sposób treści.

A może zapamiętane wierszyki staną się inspiracją do tworzenia własnych rymowanek?

                                              Kreatywna Świetlica

"Kropka" Petera H. Reynoldsa zapoczątkowała Międzynarodowy Dzień Kropki, obchodzony na całym świecie 15 września, jako święto kreatywności, talentu i odwagi w pokonywaniu trudności. Uczniowie, tego dnia biorą udział w działaniach, które pomagają im odkrywać talenty, poznawać ich mocne strony i prezentować je. Uczniowie, uczęszczający na zajęcia świetlicowe bardzo aktywnie i twórczo spędziły ten dzień. Nasze Świetliki wykazały się ogromną kreatywnością wykonując przepiękną prace plastyczną pt.:" Drzewo talentów", oraz tworzyły obrazy przy użyciu guzików. Dzieci bardzo miło spędziły czas i bardzo chętnie prezentowały swoje prace.

                                                          Kreatywna Świetlica

"Z Bochni i świata dla ...Ukrainy"

W marcu 2022 roku trwał drugi miesiąc inwazji rosyjskiej na ziemie naszego sąsiada - Ukrainy. Z inicjatywy dyrekcji, pracowników, rodziców, Urzędu Miasta i "przyjaciół" Szkoły nr 5 udało się przygotować mieszkania dla czterech rodzin uciekinierów z bohaterskich miast ukraińskich, między innymi Charkowa i Mikołajowa. Mieszkania ulokowano w jednym ze skrzydeł budynku, obok "zielonej klasy" w otoczeniu zieleni i drzew. Niegdyś mieściły się tu mieszkania służbowe. Na temat tych inicjatyw powstał artykuł w czerwcowym numerze "Kroniki Bocheńskiej" autrstwa reporterki Aleksandry Fortuny-Nieć. Ponieważ pomoc dla "naszych" lokatorów połączyła osoby z Polski, Niemiec i USA, nasi uczniowie dokonali tłumaczenia tych tekstów na języki obce. I tak Julia Dąbrowska z klasy 8b, finalistka Konkursu Kuratoryjnego Jezyka Niemieckiego dokonała tłumaczenia na tenże język. Kacper Buczak z 8c, finalista Konkursu Kuratoryjnego Języka Angielskiego dokonał translacji na język angielski. Tekst Kacpra przejrzała i uwierzytelniła Soraya Nair z klasy 5b. Jest ona native speakerem języka angielskiego, osobą, dla której język ten stanowił przez wiele lat język ojczysty. 

Dziękujemy naszym młodym tłumaczom!

A oto fragmenty artykułów - niech stanowią zaproszenie do lektury najnowszej "Kroniki".

Tego nie było w scenariuszu

– „To zaskakujące i niebywałe wydarzenie zbiegło się z przygotowaniami do obchodów sześćdziesięciolecia szkoły. Historia napisała oryginalny przyczynek do obchodów tej rocznicy, tego nie było w naszym scenariuszu” – przyznają pracownicy Szkoły Podstawowej nr 5. 16 maja zorganizowano spotkanie z przedstawicielami czterech ukraińskich rodzin, które znalazły bezpieczną przystań w dawnych służbowych mieszkaniach „piątki”. Grono pedagogiczne reprezentowały wicedyrektorka placówki Ewa Gardziel oraz nauczycielka Anna Staniszewska.

Pralka, lodówka, telewizor…

Nie zważając na trwający remont szkoły, dzięki pospolitemu ruszeniu rozpoczęto remont pomieszczeń w południowym skrzydle budynku. Od lat „rezydował” tam podręczny magazyn sprzętów chwilowo (czytaj: latami) niepotrzebnych.

W działania zaangażowali się: dyrekcja, nauczyciele, pracownicy, a przede wszystkim rzesza rodziców, także tych, których pociechy dopiero dołączą do grona uczniów w przyszłym roku szkolnym. Pomimo inflacji i powszechnej drożyzny ofiarowano pralkę, lodówkę, nie mówiąc o wyposażeniu kuchni i pokoi. Przy poważniejszych pracach wspomógł szkołę Urząd Miasta i jego pracownicy, pomalowano pomieszczenia i odświeżono łazienki.

Wsparcie okazało zaprzyjaźnione Stowarzyszenie Partnerskie Bochnia-Saarlouis, dzięki któremu ufundowano telewizor (1700 zł), laptop (1900 zł), moskitiery (około 1000 zł) oraz drobny sprzęt AGD.

Wspaniałomyślni okazali się także inni przyjaciele „piątki”, życzliwi bochnianie – restauratorka i nauczycielka I Liceum Ogólnokształcącego, a także znajomi i krewni nauczycieli, w tym związani ze światem sztuki mieszkańcy Los Angeles, włączający się w pomoc wraz ze swoimi amerykańskimi przyjaciółmi.

Do Polski z dyplomem

Podczas wizyty w mieszkaniach przy bocheńskiej „piątce” poznajemy między innymi Alonę, absolwentkę studiów farmaceutycznych i psychologicznych, która

obecnie realizuje staż w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Bochni. Dzięki wsparciu kierowniczki placówki Kingi Pałki, Ukrainka stara się o nostryfikację dyplomu ukończenia studiów magisterskich.

Do Bochni trzypokoleniowa rodzina trafiła z Charkowa. Mama Alony spędza czas z wnuczką Sonią, dziewięciolatką z autyzmem, wymagającą całodobowej opieki. Dziewczynka jest podopieczną Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Bochni, który swoją siedzibę ma w budynku obok Szkoły Podstawowej nr 5.

W rodzinie siła

– „Bochnia to malutkie miasto, ale ciche, zielone, czyste i niezakurzone. Codziennie budzi mnie śpiew ptaków, to coś niesamowitego” – zachwyca się Oksana, która podobnie jak jej obecne sąsiadki uciekła z ostrzeliwanego Charkowa. Pracowała jako kierowniczka stacji metra. Relacjonowanie dramatycznej ucieczki z rodzinnego miasta, a także wspomnienie bliskich, którzy wciąż ukrywają się w Charkowie, kosztują ją wiele nerwów.

Na szczęście dużo wsparcia dają jej synowie. Młodszy Bogdan ma piętnaście lat, uczęszcza do Szkoły Podstawowej nr 5 i właśnie zdawał egzamin ósmoklasisty. Starszy o rok Denis jest uczniem charkowskiej szkoły średniej (klasa o profilu „technologie transportu”). Jako jeden z nielicznych wciąż uczestniczy w zdalnych lekcjach. Wielu jego kolegów i koleżanek od miesięcy nie loguje się na platformę i nie wiadomo, co się z nimi dzieje…

Oksanę i jej synów do Polski sprowadziła Olga, Ukrainka z Połtawy, która od 2018 roku mieszka w Bochni. Oksana jest żoną jej kuzyna. Mimo że od dawna nie utrzymywała z nim kontaktu, gdy zaczęła się wojna, niemal natychmiast zadzwoniła do rodziny z Charkowa i w pierwszych tygodniach pobytu w Polsce gościła krewnych we własnym mieszkaniu.

Lęk, który wraca

Daria i jej córka Larisa z Mikołajowa po przekroczeniu granicy polsko-ukraińskiej mieszkały w Gąsocinie w powiecie ciechanowskim. Olgę (krewną Oksany i jej synów)

poznały na facebookowej grupie dla uchodźców wojennych i to dzięki niej znalazły bezpieczne lokum przy Szkole Podstawowej nr 5 w Bochni.

– „Pamiętam, że właśnie skończyłam myć włosy, gdy usłyszałam pierwsze wybuchy. Wzięłyśmy wszystko, co było pod ręką i uciekłyśmy pieszo do mojej pracy. Po drodze mijałyśmy zniszczone drogi i domy. Córka do dzisiaj boryka się z atakami paniki” – przyznaje Larisa, która przez 28 lat pracowała jako sprzedawczyni.

Daria ma 19 lat. Studiuje weterynarię i nadal uczestniczy w zajęciach online. Ze łzami opowiada między innymi o tacie, który został w Ukrainie. – „Staramy się mu pomagać, chociażby dobrym słowem. Mamy nadzieję, że niedługo wrócimy, że nasz blok stoi cały i niezniszczony, że wszystko będzie dobrze…”

Lokatorzy „piątki” często podkreślają, że z serca dziękują za otrzymaną pomoc, bo w wyremontowanych mieszkaniach żyje im się wygodnie. – „Nie każdy Ukrainiec ma w domu takie warunki” – przyznaje pani Olga. Laureat Nagrody Nobla Gabriel García Márquez w jednym z utworów pisał, że „pamięć serca unicestwia złe wspomnienia, wyolbrzymiając dobre i dzięki temu mechanizmowi udaje nam się znosić ciężar przeszłości.” Oby udało się to również gościom z Ukrainy…

                                                    Aleksandra Fortuna-Nieć

Das stand nicht im Drehbuch

- ,,Dieses uberraschende und auBergewohnliche Ereignis fiel mit den Vorbereitungen fur die Feier zum sechzigjahrigen Jubilaum der Schule zusammen. Zur Feier dieses Jubilaums hat die Geschichte einen originellen Beitrag geschrieben, dieser stand nicht in unserem Drehbuch." - gibt das Personal der Grundschule Nr. 5 zu. Am 16. Mai wurde ein Treffen mit Vertretem von vier ukrainischen Familien organisiert, die einen sicheren Ort in ehemaligen Geschaftswohnungen der Grundschule gefunden haben. Das Lehrpersonal hat die stellvertretende Schulleiterin Ewa Gardziel und die Lehrerin Anna Staniszewska vertreten.

Waschmaschine, Kuhlschrank, Femseher...

Unabhangig von der laufenden Renovierung der Schule wurde dank eines Massenstarts mit der Renovierung der Raume im Sudflugel des Gebaudes begonnen. Seit Jahren ,,residierten" dort ein praktisches Lager mit vorubergehend nicht benotigten Geraten.

An der Aktion beteiligt sind: die Schulleitung, Lehrer, Mitarbeiter und vor allem Eltern, darunter auch solche, deren Kinder erst im nachsten Schuljahr in die Gruppe der Schuler stoBen. Trotz der Inflation und den groBen Preisen wurden eine Waschmaschine, ein Kuhlschrank und naturlich die ganze Ausstattung der Kuche und der Zimmer angeboten. Bei ernsthafteren Arbeiten half der Schule das Rathaus und seine Mitarbeiter, die Zimmer wurden gestrichen und die Badezimmer aufgefrischt.

Unterstiitzung leistete der befreundete Partnerverein Bochnia­ Saarlouis, dank dem wurden finanziert ein Femseher (1700 zl/ 370 €), ein Laptop (1900 zl/ 414 €), Moskitonetze (ca. 1000 zl / 218 €) und kleine Haushaltsgerate zur Verfugung gestellt.

Ebenfalls wunderbar und freundlich erwiesen sich auch andere Freunde der Grundschule - Gastronom und Lehrer sowie Freunde und Verwandte von Lehrem der Mittelschule ,,I Liceum Og6lnoksztalct1ce", aber auch Freunde und Verwandte Lehrer, darin die mit der Kunstwelt verbunden sind Los Angeles Bewohner, die mithelfen mit Ihren amerikanischen Freunden.

Mit Diplom nach Polen

Wahrend des Besuchs der Wohnungen der Grundschule treffen wir unter anderem Alone, ein Absolvent der Pharmazie und Psychologie, der derzeit an der Padagogischen Klinik in Bochnia arbeitet. Dank der Unterstiitzung der Leiterin der Einrichtung, Kingi Palki, beantragt die Ukrainerin die Anerkennung des Abschlusszeugnisses.

Aus Harkov kam eine Drei-Generationen-Familie nach Bochnia.

Alonas Mutter verbringt Zeit mit ihrer Enkelin Sonia, einer Neunjahrigen mit Autismus, die rund um die Uhr betreut werden muss. Das Madchen wird vom Sonderpadagogik- und Erziehungszentrum in Bochnia betreut, <lass sich im Gebaude neben der Grundschule Nr. 5 befindet.

Kraft in der Familie

- ,,Bochnia ist eine kleine Stadt, aber ruhig, grfin, sauber und staubfrei. Jeden Tag werde ich vom Gesang der Vogel geweckt, es ist etwas Erstaunliches." - freut sich Oksana, die wie ihre jetzigen Nachbarn aus Harkov entkommen ist. Sie arbeitete als U-Bahn­ Stationsleiterin. Die Schilderung der dramatischen Flucht aus ihrer Heimatstadt sowie die Erinnerung an die Verwandten, die sich immer noch in Harkov verstecken, kosteten sie viele Nerven.

Zurn Gluck geben ihre Sohne viel Unterstiitzung. Der jungere Bogdan ist fiinfzehn Jahre alt, besucht die Grundschule Nr. 5 und hat gerade die Prufung fiir die achte Klasse bestanden. Denis, der ein Jahr alter ist, ist Schuler der Mittelschule in Harkov (Klasse mit dem Profil

,,Verkehrstechnologien"). Als einer der wenigen nimmt er noch am Femunterricht teil. Viele seiner Kollegen haben sich seit Monaten nicht mehr auf der Plattform angemeldet und niemand weiB, was mit ihnen passiert ist...

Oksane und ihre Sohne wurden von Olga, einer Ukrainerin aus Poltawa, die seit 2018 in Bochnia lebt, nach Polen gebracht. Oksana ist die Frau ihres Cousin. Obwohl sie schon lange keinen Kontakt mehr zu ihm hatte, rief sie bei Kriegsbeginn fast sofort ihre Familie aus Harkov an und beherbergte in den ersten Wochen ihres Aufenthalts in Polen Verwandte in ihrer eigenen Wohnung.

Die Angst, die zuruckkommt

Daria und ihre Tochter Larisa aus Mikolaj6w lebten nach dem Uberqueren der polnisch-ukrainischen Grenze in Gasocin im Kreis Ciechan6w. Olge (eine Verwandte von Oksana und ihren Sohnen) lemte sich in einer Facebook-Gruppe fiir Kriegsfliichtlinge kennen und dank ihr fanden sie einen sicheren Platz in der Grundschule Nr. 5 in Bochnia.

- ,,Ich erinnere mich, dass ich gerade meine Haare gewaschen hatte, als ich die ersten StoBe horte. Wir nahmen alles zur Hand und rannten zu FuB zu meiner Arbeit. Unterwegs kamen wir an beschadigten StraBen und Hausem vorbei. Bis heute kampft meine Tochter mit Panikattacken" - gibt Larisa zu, die 28 Jahre lang als Verkauferin gearbeitet hat.

Daria ist 19 Jahre alt. Ich studiere Veterinarmedizin und beteiligt sich immer noch im Femunterricht. Unter Tranen erzahlt er unter anderem von seinem Vater, der in der Ukraine geblieben ist. -,,Wir versuchen ihm zu helfen, auch mit einem guten Wort. Wir hoffen, dass wir bald wiederkommen, dass unser Block ganz und unbeschadigt ist, dass alles gut wird... "

Die Mieter der Grundschule betonen oft, dass sie sich herzlich fiir die erhaltene Hilfe bedanken, weil sie in den sanierten Wohnungen komfortabel leben. - ,,Nicht jeder Ukrainer hat solche Bedingungen zu Hause" - gibt Frau Olga zu. Der Nobelpreistrager Gabriel Garcia Marquez schrieb in einem Stuck, dass "der Eid des Herzens schlechte Erinnerungen zerstort, gute iibertreibt, und dank dieses Mechanismus schaffen wir es, die Last der Vergangenheit zu tragen." Moge es auch fiir Gaste aus der Ukraine moglich sein ...

                                                    Aleksandra Fortuna-Niec

This wasn't in the script

- "This shocking event coincided with the preparations for the celebration of the school's 60th anniversary. History wrote an original contribution to the anniversary's celebration.

This wasn't in the script" - admitted the employees of the Primary School No. 5

On the 16th of May, a meeting was organised with the representatives of four Ukrainians

families, that found a safe home in the school’s former employees apartments. The teaching staff was represented by the deputy head teacher Ewa Gardziel, and the teacher, Anna Staniszewska.

A Washing machine, a fridge, a TV...

Regardless of the ongoing refurbishment of the school, thanks to the levy in mass, the renovation of the rooms in the southern wing of the school has started.

For years, a storeroom with unused equipment has “resided” in there. The following were engaged in the efforts: The management, teachers, staff and most importantly the parents, including those whose children will only join the group of students next school year.

Despite the inflation and the widespread high prices, a washing machine and a fridge were donated, not to mention all the kitchen appliances and furniture for all of the rooms.

The city hall and its employees supported the school with more serious work. They helped with painting of the rooms and with renovation of the bathrooms.

The Bochnia-Saarlouis partnership also showed support, thanks to which a TV (1700zl),

a laptop (1900zł), a mosquito nets (1000zł) and small household goods were bought.

Other friends of  the" “Five" turned out to be generous, including a restaurateur and a teacher of High School nr 1 who engaged her friends and families, not mentioning citizens of Los Angeles related to the world of art, who joined in helping with their American friends.

To Poland with a diploma

During a visit to the apartments by the "Five" we meet, among others, Alona, a graduate of pharmaceutical and psychological studies, who currently is doing an internship at the Counselling Centre in Bochnia. Thanks to the support of the head of the facility, Kinga Pałka, the Ukrainian woman is trying to get her Master’s degree diploma recognized.

A three-generation family came to Bochnia from Kharkiv. Alona's mum spends time with her granddaughter Sonia, a nine year old autistic girl, who requires 24/7 care. The girl is under the care of the Special Educational Needs Center in Bochnia, which is located in the building next to the Primary School No. 5

“Strength in the family”

"Bochnia is a small, quiet, green, dust- free and clean town. Every day I wake up with chirping sound of the birds. It's amazing" - exclaims Oksana, who like her current neighbours escaped from the bombarded Kharkiv region.

She worked as a manager of an underground station. The relation of her dramatic escape from her hometown, combined with memories of relatives still hiding in Kharkiv costs her a lot of stress. Thankfully, she has a lot of support from her sons. The younger Bogdan is fifteen years old and attends Primary School No.5 He has just passed the eighth grade exam.

Denis, who is one year older, is a student of the transport technologies studies at the Kharkiv High School. He is one of the few who still participates in on line classes. Many of his friends have not logged into the platform for months and it is not known what is happening with them...

Oksana and her sons were brought to Poland by Olga, Ukrainian woman from Poltawa, who has been living in Bochnia since 2018. Oksana is her cousin's wife. Although she had not been in contact with her cousin for a long time when the war began, she instantly called her family from Kharkiv and hosted them in her own apartment in the first weeks of their stay in Poland.

The Fear that comes back

Daria and her daughter Larisa from Mikolajow were living in Gąsocin after crossing the Polish-Ukrainian border. She met Olga (Oksana and her sons' relative) on a Facebook group for war refugees and thanks to it, they found a safe place at The Primary School Nr. 5 in Bochnia.

"I remember I had just been finishing washing my hair when I heard the first explosions.

We took everything that was at hand and ran away on foot to my job. On our way we passed destroyed roads and houses. My daughter is still affected by panic attacks to this day." - Admitted Larisa, who has been working as a shop assistant for 28 years.

Daria is 19 years old. She studies Veterinary medicine and is still attending online classes.

With tears in her eyes, she tells us about her father, who stayed in Ukraine. -"We try to help him, even with a good word. We hope that we will go back soon, that our apartment building is intact and undamaged. We hope that everything will be fine."

The tenants of the "Five” often emphasise, that they are very grateful for the help received,

because they can live comfortably in the renovated apartments.

- "Not every Ukrainian has such conditions at home" - admits Olga.

Nobel Prize winner, Gabriel Garcia Marquez wrote in one of his works that “the memory of the heart destroys bad memories, exaggerating the good once, and thank to this mechanism we manage to bear the burden of the past”

Let's hope that this also be possible for the guests from Ukraine.

                                                     Aleksandra Fortuna-Nieć

W SP nr 5 w Bochni pożegnano ósme klasy. Były dyplomy, nagrody i komers.

      https://bochniazbliska.pl/wydarzenia/ Z D J Ę C I A

12 czerwca 2022 r, o godz. 16.00 w Parku Rodzinnym „Uzbornia” mieliśmy okazję wystąpić ze specjalną dedykacją dla Rodziców z okazji Święta Mamy i Taty;-). Cieszymy się ogromnie również z obecności tak licznie zgromadzonych innych Gości.

Zaprezentowaliśmy sztukę teatralną pt. „Czerwony Kapturek”. Połączone siły „Piątkowych Gagatków” oraz dzieci z zajęć artystycznych (teatralnych: „Przygoda na scenie” oraz muzycznych: „Co nam w duszy gra…”) sprawiły, iż czuliśmy się zjednoczeni w jednym celu – aby wyśpiewać, wytańczyć Rodzicom miłość, pokazać swoje talenty, przezwyciężyć tremę, wzbogacić samoocenę, poczuć się kimś wyjątkowym, dobrze się bawić;-).

W rolach głównych wystąpili:

Czerwony Kapturek: Alicja Widełka

Mama: Iga Szeliga

Babcia: Liliana Sroka

Wilk: Nikodem Zych

Gajowa: Amelia Fornek

Zajączki: Natalia Stachura, Lena Augustyn, Liliana Sroka

Wiewiórki: Hanna Żądło, Lena Grodowska, Iga Szeliga

Następnie wszyscy razem wykonaliśmy piosenkę „Niechaj wyrażę swą miłość”z towarzyszeniem gitary oraz instrumentów perkusyjnych. Zabrzmiało też tradycyjne „Sto lat”, po którym złożyliśmy Kochanym Rodzicom życzenia i wręczyliśmy własnoręcznie wykonane obrazki.

Miło nam niezmiernie, że mogliśmy po raz kolejny już wystąpić w amfiteatrze, dzięki życzliwości Pani Dyrektor Anny Kocot-Maciuszek i Pracownikom MDK w Bochni.

Dziękujemy!!!

https://www.youtube PIĄTKOWE GAGATKI

                                                                  K. M-A

„Hop! Hop! do góry Wszyscy razem jak kangury Ty i ty i ty i ty Hop! do naszej gry! Hop! Hop! jak żaby Zapraszamy do zabawy Niepotrzebne jest nam nic Tylko gumy metr i hyc! Hop! Hop!”

Chcielibyśmy zachęcić Państwa do pobytu w Lililandzie w Brzesku. Bawialnia ta jest ogromną atrakcją dla dzieci w każdym wieku, spragnionych zabawy, wyzwań i sportu…, zapewnia możliwość zabawy przy każdych warunkach pogodowych, podzielona jest na  dwie części: część wewnętrzna funkcjonująca cały rok, oraz część letnią –  plaz zabaw, dmuchane zamki, park linowy. Powierzchnia bawialni całorocznej to 310 m2. Jedną z największych atrakcji jest ogromna trzy-poziomowa klatka zabaw, której powierzchnia wszystkich poziomów wynosi 240 m2 a wysokość w najwyższym miejscu to 5,60. Pozostałe atrakcje  to cymbergraj, gry multimedialne, plac zabaw dla małych dzieci, ścianka wspinaczkowa, park trampolin.

Jesteśmy zachwyceni pobytem, dziękujemy Kochanym Rodzicom za wspaniały prezent z okazji Dnia Dziecka… przeszkody, zjeżdżalnie, wulkan, wspinaczka, huśtawki, rzuty do celu i wiele innych atrakcji, a ponadto miłe wspólne towarzystwo, smaczny posiłek w gronie przyjaciół, powrót z piosenką na ustach – rozśpiewany autokar;-) zapamiętamy na długo…

                                                                  K.M-A

7 czerwca po raz kolejny już, licząc  od 2016 roku mieliśmy zaszczyt uczestniczyćw XVIII Wiśnickim Przeglądzie Teatrzyków Dziecięcych.  W sali balowej Zamku Książąt Lubomirskich zaprezentowaliśmy sztukę teatralną pt. „Czerwony Kapturek”. Połączone siły „Piątkowych Gagatków” oraz dzieci z zajęć artystycznych (teatralnych: „Przygoda na scenie” oraz muzycznych: „Co nam w duszy gra…”) sprawiły, iż czuliśmy się zjednoczeni w jednym celu – aby pokazać swoje talenty, przezwyciężyć tremę, wzbogacić samoocenę, poczuć się kimś wyjątkowym, dobrze się bawić;-).

Serdecznie dziękujemy Organizatorom tej wspaniałej imprezy: Pracownikom Biblioteki z Panią Dyrektor Barbarą Wiśniewską na czele,  Członkom Towarzystwa Miłośników Wiśnicza, Dyrektorowi i współpracownikom Zamku, Pracownikom Muzeum Ziemi Wiśnickiej i Miejskiemu Ośrodkowi Kultury w Nowym Wiśniczu. Z radością czekamy na kolejną możliwość prezentacji na scenie, do której będziemy przygotowywać się po przerwie wakacyjnej;-). Młodym Aktorom życzymy teraz wytchnienia, gdyż ta ciężka praca nad sztuką, choć satysfakcjonująca  jest wielkim wyzwaniem, a sukcesy osiągane są wielkim wysiłkiem. Gratulujemy!!!

                                                                K.M-A

31maja moja klasa  IIa pojechała na wycieczkę do Nowego Wiśniczu.  Zwiedzaliśmy  piękny, ogromny zamek rodu Kmitów i Lubomirskich. Grupie towarzyszyła pani przewodnik, która przybliżyła nam historię zamku i właścicieli. Potem uczestniczyliśmy w warsztatach alchemicznych. Zrobiliśmy cytrusowe perfumy, które mogliśmy zabrać do domu oraz kilka innych, ciekawych doświadczeń. Następnie nasza wychowawczyni pani Ala Śliwa zabrała nas na dwa place zabaw, gdzie aktywnie spędzaliśmy czas .Około godz. 13.00 wyruszyliśmy autokarem w drogę powrotną. Wróciliśmy z wycieczki zmęczeni, ale wybawieni i szczęśliwi.
 

                                                     Amelia Kmieć kl. II a

           Cheerleaders -  03.06.2022 r.

Cheerleaders 2 - 03.06.2022

Chłopcy z naszej szkoły zdobyli 1 miejsce w zawodach powiatowych w lidze lekkoatletycznej. Brawo !!!

Tym samym kończymy udziały w zawodach szkolnych w tym bardzo udanym roku szkolnym.

ZAPROSZENIE 

Wspaniałe spotkanie z pisarką – panią Katarzyną Ewą Kozubską.

3 czerwca udaliśmy się w kierunku Biblioteki Miejskiej, gdzie zostaliśmy zaproszeni na cudowne spotkanie z autorką serii bajek dla dzieci o Myszce Chrapiszce – panią Katarzyną Ewa Kozubską, która zawodowo jest nauczycielem, a pisanie jest jej dodatkową pasją.W serii książeczek autorki ukazały się 4 części: „Myszka Chrapiszka”,  „Myszka Chrapiszka i Tarapatka”, „Myszka Trapiszka i dom pod Kocią Łapką”, „Myszka Galopka i tajemnica kopalni soli”.

Wraz z dziećmi z zerówki uważnie i z zaciekawieniem słuchaliśmy przygód Myszki, która wrazz rodziną mieszkała w kredensie u Pani Maryli i jej brata Henryka. Myszy żyły tam spokojnie i bezpiecznie, nieniepokojone przez gospodarzy, którzy nie wiedzieli o ich istnieniu... Zachęcamy do przeczytania dalszych przygód;-). Po prezentacji mogliśmy otrzymać autograf i książkę z dedykacją.

Serdecznie dziękujemy Pani Dyrektor Biblioteki i Pracownikom za zaproszenie i gościnność. Chętnie znów tam wrócimy…

https://www.facebook.com/Powiatowa-i-Miejska-Biblioteka-Publiczna-w-Bochni

                                                                                       K. M-A

„Wszystkie dzieci nasze są
Kasia, Michael, Małgosia, John,
na serca dnie mają swój dom.
Uchyl im serce jak drzwi…”

1 czerwca obchodzimy Dzień Dziecka. To szczególny czas, w którym to świat staje się bardziej przychylny dla wszystkich dzieci. Możemy wówczas ujrzeć więcej uśmiechów, doświadczyć niezmiernej radości, więcej czasu można spędzić z rodzicami, czy też otrzymać różne upominki…

W cieplutki wtorek nie mieliśmy tradycyjnych lekcji. Po porannej gimnastyce na skakankach i wspólnym poczęstunku, udaliśmy się w kierunku placu zabaw na Plantach Salinarnych oraz do bocheńskiej tężni solankowej. Tam korzystaliśmy z atrakcji, spacerowaliśmy, integrowaliśmy się na świeżym powietrzu. Nie zabrakło wesołych zabaw, puszczania baniek mydlanych, pikniku, a także spotkania z Bingiem i Myszką Miki…

Cieszymy się, że mogliśmy razem uczcić ten szczególny dzień. Radości nie było końca. Szkoda, że Dzień Dziecka nie może trwać przez cały rok;-). Drogim Rodzicom dziękujemy za upominki… Wszystkim Dzieciom życzymy przede wszystkim, żeby czuły się kochane i akceptowane przez dorosłych !!!

                                                                        K. M-A

„(…) Stoi dom jak stał, gdzie spoczynek miał
sam Matejko w nim natchnienie twórcze brał,
a wśród pól i łąk tworzył dzieła rąk,
dziś podziwia cały świata krąg.
Bo on sam, bo On sam
był w Wiśniczu rad,
tu się bawił i zostawił
swych pamiątek ślad, cenny ślad (…)”

Wkrótce będziemy obchodzić już kolejną rocznicę upamiętniającą nadanie szkole imienia Jana Matejki, który od 4 czerwca 1998 roku stał się naszym patronem i okazale widnieje na sztandarze szkoły. W tym roku dodatkowo możemy świętować 60 – lecie powstania i poświęcenia budynku, a we wrześniu przewidziane są uroczyste obchody.

Pamiętając o tych bardzo ważnych wydarzeniach, w  piękny, słoneczny dzień, 27.05 udaliśmy się na wycieczkę do Nowego Wiśnicza, miasteczka z 400 letnią historią…, w którym to wielokrotnie gościł Jan Matejko u swoich przyjaciół – Państwa Serafińskich, a kiedy Leonard Serafiński ożenił się z siostrą Malarza - przybywał już jak do rodziny.

W Nowym Wiśniczu zwiedziliśmy Zamek Książąt Lubomirskich, a następnie bastion VR, gdzie z lotu nietoperza obserwowaliśmy życie w zamku z dawnych czasów. Lot ten był wyjątkowo ekscytujący i atrakcyjny dla wszystkich, choć wymagał pokonania „lęku przestrzeni”. Następnie zakupiliśmy pamiątki i ruszyliśmy w dalszą drogę… --[if !supportLineBreakNewLine]-->

Koryznówka – to miejsce, które musieliśmy zobaczyć. Tam przebywał i czerpał inspirację- patron naszej szkoły - Jan Matejko. Obecnie jest tam  zbiór pamiątek z życia tego wspaniałego malarza oraz jego rodziny i znajomych... W takich miejscach historię nie tylko widać, ale i czuć…

Dzięki gościnności Gospodarzy Pani Marii Serafińskiej – Domańskiej oraz Pana Stanisława Domańskiego zostaliśmy oprowadzeni po pięknym ogrodzie, na łonie natury, gdzie żyje się w zgodzie z przyrodą… Pradawny las, stodoła, łąka, staw, drzewa, które zostały pokonane przez siłę wiatru, a nadal są domem dla zwierząt. Dumne pawie kroczące po zielonej trawie wśród kwiatów, charakterystyczny zapach drewna - powiew starości był dla wielu z nas nietypowym,  wartościowym doświadczeniem.

Następnie udaliśmy się na nowy, atrakcyjny plac zabaw oraz na wiśnickie pyszne lody w rynku. Zadowoleni i pełni wrażeń wróciliśmy do szkoły, ale Nowy Wiśnicz kryje jeszcze wiele niespodzianek, warto zawitać ponownie;-)

„(…) Wiśnicz jest, Wiśnicz jest
Jednym z pięknych miast,
Które świeci od stuleci
promykami gwiazd, pięknych gwiazd”.
/ fragmenty wiśnickiej pieśni: „Wśród rodzinnych gór…”
Słowa: Stanisław Holota i Cecylia Piech
Muzyka: Stanisław Holota/

                                                           K. M-A

Po co piasek kinetyczny?

Zabawa przede wszystkim!!! Babki, szukanie ukrytych zabawek, budowanie zamków i wszystko co dziecięca wyobraźnia stworzy. Piasek wykorzystywany jest jako element terapii i rehabilitacji. Neutralizuje problemy z dłońmi i zaburzenia sensoryczne, a także pozytywnie wpływa na rozwój motoryki małej. Wodzenie ręką po piasku to również odprężający masaż, który pomoże pozbyć się napięcia.

Aha! Dzisiaj w naszej świetlicowej piaskownicy powiało wielkim, a raczej miniaturowym światem. Młodzi budowniczowie z piasku kinetycznego wznosili budowle znane na świecie---- nawiązywali do nich z pomocą wypożyczonych z Klubu Pickwicka pamiątek z podróży po świecie--- dziękujemy pani Krysi Pacule za współpracę !!!

                                                                                    Kreatywna Świetlica